Kripto Dünyasında Likidite Parçalanması: Yeni Zincirler ve Çözüm Arayışları

Saga'nın Kurucu Ortağı ve Strateji Direktörü Jin Kwon'un görüşlerine göre, kripto para dünyası işlem hızını artırma konusunda önemli adımlar atarken, likidite parçalanması gibi beklenmedik sorunlarla karşı karşıya kaldı. Yeni katman 1 (L1) ve yan ağlar daha hızlı ve daha ucuz işlemler sunuyor, ancak bu durum, sermayenin ve kullanıcıların artan sayıda blok zinciri arasında dağılmasına yol açtı. Vitalik Buterin'in de belirttiği gibi, ölçeklenme başarıları, öngörülemeyen koordinasyon zorluklarına neden oldu. Bu durum, kullanıcıların köprüleme, takas ve cüzdan değiştirme gibi işlemleri gerçekleştirmesini zorlaştırıyor. Bu sorun sadece Ethereum'u değil, neredeyse tüm ekosistemleri etkiliyor. Yeni blok zincirleri, ne kadar gelişmiş olurlarsa olsunlar, birbirleriyle bağlantı kurmakta zorlanan likidite "adaları" haline gelme riski taşıyor.

Likidite parçalanması, yatırımcıların ve DeFi uygulamalarının yararlanabileceği tek bir varlık havuzunun olmaması anlamına geliyor. Her blok zinciri veya yan ağ, kendi izole likiditesini barındırıyor. Bu durum, kullanıcıların farklı ağlar arasında geçiş yapmasını, özel cüzdanlar açmasını ve birden fazla işlem ücreti ödemesini gerektiriyor. Bu da özellikle teknoloji konusunda daha az bilgili olan kullanıcılar için sorun yaratıyor. Ayrıca, izole havuzlardaki likidite daha düşük olduğundan, fiyat farklılıkları ve takaslarda daha yüksek kaymalar meydana geliyor. Birçok kullanıcı, zincirler arasında sermaye taşımak için köprülere başvuruyor, ancak bu köprüler sıklıkla saldırılara maruz kalıyor, bu da güvensizlik yaratıyor. Jin Kwon'a göre, entegre bir temel katman modeli, bu sorunları ortadan kaldırabilir. Entegrasyon, köprüleme ve yönlendirme işlevlerini bir zincirin temel altyapısına doğrudan gömerek, likiditeyi birleştirmeyi amaçlıyor. Bu yaklaşım, yeni ağların daha geniş ekosistemin likiditesine anında erişmesini sağlıyor ve üçüncü taraf köprülerin kullanımını azaltıyor. Bu sayede kullanıcılar, birden fazla cüzdan, köprü çözümü veya rollup ile uğraşmak zorunda kalmıyor.

Kwon, temel katman çözümlerinin, otomatik birlikte çalışabilirlik özelliklerini zincir tasarımına dahil ederek, gelecekteki ağların sermayeyi daha fazla bölmemesini ve birleştirmesine yardımcı olmasını umuyor. Kullanıcılar L1'ler, L2'ler veya yan zincirler hakkında düşünmek zorunda kalmamalı, sadece DApp'lere, oyunlara ve finansal hizmetlere sorunsuz erişim istemelidir. Entegrasyon, blok zinciri altyapısında doğrudan birlikte çalışabilirlik oluşturmak, bu zorluğun üstesinden gelmek için açık bir yol sunuyor. Bu modeldeki başarı, değerin ekosistem içinde ne kadar sorunsuz hareket ettiğinin ölçülmesine ve iyileştirilmesine bağlı.

Sonuç olarak, Jin Kwon, işlem hızına odaklanmanın, ekosistemin gücünü, yani paylaşılan likiditesini parçalayan bir paradoks yarattığını belirtiyor. Blok zinciri altyapısına doğrudan entegre edilen birlikte çalışabilirlik, bu zorluğun üstesinden gelmek için bir yol sunuyor ve yeni zincirlerin, kullanıcı tabanını veya sermayelerini bölmeden genişlemesine olanak tanıyor.